شعر یعنی نکته ظریف و باریک و شاعر کسی است که نسبت به نکات ظریف و باریک دور و بر ما حساس است. شاعران شاید فیلسوفانی باشند که به جای اینکه برای بیان تاملات و مکاشفات خود از اصطلاحات پیچیده استفاده کنند از مواد دور و بر خود استفاده می‌کنند. برای همین شاید بتوان شاعران را با پیامبران مقایسه کرد. آن‌ها با پدیده‌هایی که برای ذهن بشر به گونه‌ای بازی می‌کنند که ذهن‌ها را از قالبی فکر کردن می‌رهانند.